Şiirleştiren Derviş Baba
Eşekle Bektaşi hocaysa atla
İkisi birlikte çıkmışlar yolaGece çayırlıkta mola vermişler
Hayvanları çayıra koyvermişler
Hoca atı için çok dua etmiş
Yatarken allaha emanet etmiş
O dua ederken bektaşi baba
Yalvarmış mürşidi Ahmet Baba'ya
"Amandır eşeğim sana emanet
Hırsıza kaptırma aman dikkat et"
Hoca kızgın demiş "Allaha eğil
Ademe emanet müminlik değil"
Hoca sabah kalkar atı yokolmuş
Eşek otlar karnını doyururmuş
Hoca üzgün demiş "ben anlamadım
Senin gibi ademe yalvarmadım"
"Allah atıma hiç sahip çıkmadı
Oysa senin mürşid eşeğe baktı"
"Nedir bunun sırrı Bektaşi baba
Bilmediğim şeyler mi var acaba?"
Bektaşi düşünmüş demiş "ya hoca
Bilirsin allahın kulları bolca"
"Aldı senin atı verdi birine
Ondan da alacak bir diğerine"
"Ben mürşidimin tek kapı kuluyum
Kulum ama hem yanında uluyum"
"Eşeğimi alıp kime verecek
Başka kulu yok ki sevindirecek"
Derviş Baba Bektaşinin her sözü
İçinde taşıyor insancıl özü
Secde karşısında ki insanadır
Muhabbeti ibadeti onadır
30/III/1993