Daha üç gün oldu ayrıldım senden
Özlemin içime çöktü oturdu
On yüz yıllık bir Ortaçağ kentinden
Bir güzel gönlüme düştü oturdu
Ona doğru durur her daim yönüm
Onu düşünmekle geçiyor günüm
Haykırıyorum da çıkmıyor ünüm
Çünkü yüreğimi söktü götürdü
On adım giderim bir adım atar
Nazlımdır kendini ağıra satar
Bir kez 'canım' dese o bana yeter
Demiyor karşıma geçti oturdu
Aşkı ılgıt ılgıt içimde akar
Sevilmemek kuşkusu beni yakar
Söylemez sevdiğin yürekten bakar
Sinemde yaralar açtı oturdu
Derviş Baba kara sevda olmuşsun
Çılgınca aramış yarin bulmuşsun
Niye yüzün sarı öyle solmuşsun
Sevdiğin mi ateş saçtı kavurdu
5/X1/1992