Sana bu dizeler kalbimden aktı
Eline sunduğum gül kırmızıdır
Nasıl bir od sevgin ruhumu yaktı
İçime koyduğun kor kırmızıdır
Senden uzak olmak çıldırtır beni
Elimde değil bu isterim seni
Ver bana sevdiğim n'olur kalbini
İnleten de beni hep bu sızıdır
Yolunu gözlemek yazgım olmasın
Otur has bahçeme gülüm solmasın
Ruhumu dinlendir erken uçmasın
Uçsa bile sen sev beni razıdır
Mutlu anlarımdır seninle olmak
Sevgiyi paylaşıp onda kaybolmak
Ellerinden tutup da havalanmak
Nazlı yardan arzımın birazıdır
Derdim yalnızlığım seninle biter
Elin elimd' olsun bu bana yeter
Sevgisiz yaşamak ölümden beter
Erken kazılacak yer mezarıdır
Var koş Derviş Baba yalvar gülüne
Beni ihmal etme de bülbülüne
Eğer düşmüş isen aşkın çölüne
Nice hal sorana boş avazıdır
27/X/1992